Толиб Ёқубов
Адолат ва одил суд. Конституция ва қонунлар. Судни тадбиркорлик ташкилотига айлантириш
Эрамизнинг IV-асрида яшаган римлик файласуф Августин Аврелий ушбу ҳикматни ёзиб кетган: “Адолат ва одил суд бўлмаган шароитда давлат қароқчилар тўдасига айланади”. “Веспасианлик даври”ни бошидан кечираётган ҳар қандай давлатда содир бўлаётган жараёнларни бу ҳикматдай тўғри ва тўлиқ баён этган қисқа ва лўнда фикрни топиш қийин. Жамият ҳаётининг қандай соҳасини олманг адолатни давлат мулозимлари бузади. Одил суд давлат органи бўлса-да, бирор одамга нисбатан инсон ҳуқуқларини ҳимоя қилувчи прокуратура, милиция, давлат хавфсизлик хизмати ва бошқа идоралар томонидан адолат бузилган бўлса, унинг ҳақ-ҳуқуқларини ҳимоя қиладиган ва тиклайдиган ягона давлат органи одил суд қолади, холос, яъни одил суд фуқаронинг ҳақ-ҳуқуқларини тиклайдиган давлатнинг охирги идорасидир. Агар одил суд ҳам фуқаронинг ҳақ-ҳуқуқларини паймол қилса, у ҳолда давлатнинг барча идоралари ходимлари қароқчилардан иборат эканини кўриш қийин эмас. Continue reading