КУЧЛИ ИҚТИСОДНИНГ БЕЛГИЛАРИ

Толиб ЁҚУБ

КУЧЛИ ИҚТИСОДНИНГ БЕЛГИЛАРИ

Сачраб уйғондингиз, кўзингизни катта-катта очиб атрофга алангладингиз, таниш жойга ўхшамайди, сўрайдиган одам кўринмайди, лекин табиат гўзал, ҳаммаёқ чизиб қўйган расмдай. “Қаер экан бу ер? Кимлар яшар экан бу гўзал жойларда? Бу ер шаҳарми, ё қишлоқми? Қишлоққа ўхшамайди – бизнинг қишлоқларимиз сингари кўчалари чанқир-чунқир эмас. Қаерга келиб қолдим-а?” дея савол берасиз ўзингизга ўзингиз.

ЎЗИГА ХОС КУРАШ

Толиб ЁҚУБ

ЎЗИГА ХОС КУРАШ

Низомий номли Тошкент Давлат Педагогика Институти математика факультети декани, бухоролик Азим ака Ҳикматов мени ўлгудек ёмон кўрарди. Менда озроқ бетгачопарлик бор эди – шунинг учун бўлса керак. Бошқа сабаби ҳам бор эди, деб ўйлайман. Азим аканинг иккита зами (ўринбосари) бўлиб, бири қандайдир сабабга кўра замликни топширди. Факультет институтда энг катта факультет бўлгани учун битта зам барча ишни бажаришга улгурмас эди. Азим ака зам бўлишга ҳеч кимни кўндира олмади ва ноилож замликга мени таклиф этди.